Afgelopen vrijdagavond – 7 maart 2014 – gebeurde er zo maar iets nieuws in Berg en Dal. Hiernaast op de foto, kun je het zien. Of beter: kun je het niet zien, want het gebeurde ergens binnen in ons. Het was een fijne avond met veel mooie nieuwe mogelijkheden. Dat kwam onder andere:

• door Sascha die aanstekelijk vertelde over de verschuiving van (meer) hebben naar (meer) delen, over de lol van geven en helpen, over onverwachte ontmoetingen, over haar mooi-makerij in J-72;
• door Geert die een hele reeks praktische tips gaf over het gebruik van peerby, durf te vragen, ik geef weg, ff lenen, mijn buurtje, en tussendoor even de domeinnaam Berg en Deel.nl regelde;
• door Joop die kenbaar maakte dat hij zijn zelf gebouwde Spaanse leem-oven wat vaker wou stoken en dat hij het leuk zou vinden als wij er pizza’s en brood kwamen bakken (kinderen mogen meehelpen!);
• door Christina die haar verzameling kinder-dvd’s en Engelse, Duitse, Franse, Nederlandse en Roemeense boeken openstelde voor uitlening en het idee had dat kinderen elkaars lego kunnen delen om opnieuw in elkaar te zetten;
• door Wim die zich ruimhartig bereid verklaarde al zijn foute en vieze grappen te delen;
• door Sjoerd die bezig is met de oprichting van een deelwinkel en zijn meest recente deel-ervaringen met ons deelde;
• door Leon, Herma en Maria die nog maar beginnende delers zijn, maar verder met Berg en Deel willen experimenteren.

En ik? Ja, ik deel hier graag mijn verwondering over de lichtheid van deze avond, over de vermenigvuldiging van mogelijkheden als je gaat delen, over blijheid als basisprincipe en over de vrijheid om te falen. Ook deel ik graag poëzie, dit keer een fragment uit het gedicht ‘Enfance’ van Louis Lehmann:

Maar wij zoeken muziek

en blazen, hoewel het haast pijn doet.

Wij wachten tegen beter weten

op een melodie, die komen moet,

zo maar vanzelf

licht en zwevend.

Sako Kiers, maart 2014